ඇත්තටම මට එකේක වෙලාවට එකේක ඒවා හිතෙනවා.
සමහර ඒවා මහ පිස්සු විකාර(හැබැයි මටනම් පිස්සු නෑ හොදේ!:-D )
මේ කියන්න යන සිද්ධිය නම් එහෙම 1ක් නෙවෙයි.ඇත්තටම මට ඔක්කොම එපා වෙලා හිටියෙ මේ සිද්ධිය නිසා.
මට මේ සිද්ධියේදි කාගෙන්වත් උදව් ගන්න පුළුවන් වුනේ නෑ.ඒ නිසා ඒක හිත ඇතුලේ කැකෑරි,කැකෑරි තිබුනා. ඒ ප්‍රශ්නේ අගක් මුලක් මට තේරෙන්නෙත් නෑ. මේ වගේ වෙලාවකදී මම කොහොම හිටියද කියල මටම හිතාගන්න බෑ.
මේ සිද්ධියට මුල ඉස්කෝලෙයි, යාළුවොයි. ඇත්තටම ගොඩක් වෙලාවට යාළුවොන්ව තේරැම් ගන්න අමාරැයි. එක වෙලාවකට හොදයි, අනිත් වෙලාවට ඒ කට්ටියට මොනා වෙනවද දන්නෑ.ඒ නිසාමද කොහෙද මට දුක, සතුට බෙදා ගන්න හොදම යාළුවෙකුත් නෑ.( ඇයිද කියලා මමවත් දන්නෑ). ඒ නිසාද කොහෙද මට මහා පාළුවක් දැනෙනවා. ඒ වුනත් ගෙදර ගියාට පස්සේ ඒ ඔක්කොම අමතක වෙලා යනවා. ඔය විදියට මම ගිය බදාදා වෙනකම් upset එකේ හිටියේ.
ඒ වුනත් දැන් ඒ ඔක්කොම ඉවරයි. අන්තිමේදී මටම හිතුනා මම යාළුවෝ ගැන හිතුවා වැඩියි කියලා. යාළුවෝ ඒ වගේ වෙලාවට තමන්ට ඕනි දේ කරගෙන අපිව සත 5කටවත් ගනන් ගන් නැතුව යනවා.බලාගෙන යද්දී ඔක්කොම එකයි. මිනිස්සු හරිම අවස්ථාවාදියි. මම මේ සිද්ධයෙන් ඒක හොදට තේරැම් ගත්තා.
දැන්නම් ඒවා ගැන මම පොඩ්ඩක්වත් හිතන්නෑ. ඒ නිසාද කොහෙද දැන්නම් හරිම සතුටින් ඉන්නේ. ජොලියෙ ඉන්නවා! ( :-D )
