කුරැලු ලොවේ අසිරිය...

(මේ මම පොඩි කාලේ ලියපු කවි. මේ ළගදි පොතක් ඇතුලේ තිබිල හම්බුනේ! දැන් ඒව කියවද්දී හිනත් යනවා. මගේ පොඩි කාලේ වැඩ කොහොමද කියල බලන්නකෝ! )

වක් වී ඇති තුඩකි විදින පුංචි හොටය
මුදු මල් පෙති දෙකකි පැහැබර පියපත් සගලය
නීල පැහැති සිත් බදනා නෙත් යුගලය
පින් කර ඇත මෙවන් දසුන් දැකි මාගේ නෙත් යුගලය.

කිචි බිචි ගා පියඹා යයි ගුවන සරා
පුංචි කෝටු කැබලි එකට තියා අමුණාලා
කොළ රොඩු මැදෙහි පුළුන් රොදක් දවටාලා
සාදා ගනියි තම කැදැල්ල සතුටු සිනා.

පුංචි කුරැලු පැටවෙකු පිළිසිද ගත්තා
බිජුව රකියි තම සැප ගැන මදව සිතා
කුරැලු පැටවා එළිය දකියි පැතුම් පතා
විහග ජෝඩුවේ රස ගී නොමදව ඇසෙනා.